VAHŞET TANRISI

"İnsan aşkı ve evliliği hayalleriyle-yeteneğiyle-yaratır ve karakteriyle mahveder.
Karakter kaderdir!
Ve çocuklar evden çıkıp "hayata karışırlar"." (Oyun Afişinden)

Geçen hafta Cevahir sahnesinde izledim bu oyunu.İlk 15 dakikası yavaş tempoda seyretse de sonrasında izlemesi çok keyifli bir hal aldı.

Konu itibariyle basit bir aile komedisi beklerken evliliğe,olduğundan farklı görünmeye çalışmanın yapmacıklığına,toplum içinde yaygınlaşan şiddette ve sistemde dönen yanlış çarklara ince esprilerle değinen bir oyun buluyorsunuz karşınızda. Yine de ağırlıklı işlenen konu ikili ilişkiler tabi.Çiftler arasındaki iletişim eksikliği ve birbirlerinde değiştirmeye çalıştıkları yanların doğurduğu çatışmalara değinilmiş inceden.Bu yönüyle özellikle şu an ilişkisi olan arkadaşların gitmelerini tavsiye ederim bu oyuna.(Başı bağlı olmayan biri olarak bendeniz dahi ilişkilerdeki pek çok yanlış noktayı yakalayabildiysem,kanımca onlar daha çok pay çıkarabileceklerdir kendilerine. :D )

Ancak oyunu keyifli kılan konusundan öte oyuncuların performansları bence.Bir kere yükselttiler tempoyu ve oyunun sonuna kadar bir kez olsun düşürmediler. Sadece replikleri geldiğinde oynayan oyuncular yoktu sahnede çünkü .Biri repliğini söylerken diğerleri oldukları gibi durmuyor mimikleriyle oyuna devam ediyorlar.O kadar ki bazen repliği dinleyip ona mı güleyim yoksa arkadaki oyuncunun mimiklerine mi şaşırıyorsunuz.Özellikle Zerrin Tekindor ' a hayran oldum bu oyunda.Oyunun başında dizideki matmazel rolü gibi tutuk bir karaktere bürünüp oyunun sonunda bu kadar mı farklı bir karakter çizilir.İlk defa bir tiyatro oyununda kusma sahnesi izlemek de çabası.(Bence bu sahne için kolayı kullanmak dahiyane bir fikir olmuş :D) Bir de Zafer Alagöz'ün üzerindeki süveteri atıp sinir krizi geçirdiği sahne var tabi,gülmekten gözümden yaş geldi o sahnede.

Böyleyken böyle işte.Eğer keyifli bir 1,5 saat geçirmeye ihtiyacım var diyorsanız hiç düşünmeyin bence, bir bilet alıp hemen gidin bu oyuna.