Yaşamak bir ezgiyi çalmak gibi aslında.Sadece bir kez ve provasız çalabileceğin bir ezgi.Muhtemeldir ki doğru sesler kadar çatlak seslerde basabilir insan.
Nedense pek çoğumuz ya bu çatlak seslere takılıp ezginin geri kalanına konsantre olamaz yeterince ya da bu çatlak sesleri hiç fark etmez ve ezginin geri kalanını da bu seslere uydurarak çalar.Oysa önemli olan bu çatlak seslerin farkına varıp ezginin geri kalanını daha özenli çalmaya çalışmak değil midir?Aksi halde çaldığımız ezgi kimin hoşuna gider ki? Öyle değil mi?
Nedense pek çoğumuz ya bu çatlak seslere takılıp ezginin geri kalanına konsantre olamaz yeterince ya da bu çatlak sesleri hiç fark etmez ve ezginin geri kalanını da bu seslere uydurarak çalar.Oysa önemli olan bu çatlak seslerin farkına varıp ezginin geri kalanını daha özenli çalmaya çalışmak değil midir?Aksi halde çaldığımız ezgi kimin hoşuna gider ki? Öyle değil mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder