Elimde kolumda açılan tüm yara bereye,her defasında çarpıp düşmeme rağmen tüm cesaretimle tekrar tekrar adım attım o duvara doğru…Gri ve soğuk bir duvar… Tek istediğim biraz kendi renklerimle boyayabilmekti o duvarı.Gri hüzünlü bir renkti çünkü ve ben o duvarda hüzne yer olsun istememiştim sadece. Ne yazık ki hayatın bu kadarına bile tahammülü yokmuş…Fırçalarımı kırıp attı bir kenara boyalarımı saçtı etrafa…Bense öylece kalakaldım yine...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder